In het nieuwe nummer
God had andere plannen
“We willen overal naartoe, als het maar niet Zuid-Oost Azië is”, zeiden ze. En God riep hen voor… uitgerekend Cambodja! Dus vertrokken Gertjan en Thessa eind vorige maand met hun baby naar Pnom Penh.
Leuker kunnen we het niet maken
Religie zien als marktsegment en de kerk als product, daar gaat iets mis. Het eindeloos opleuken van kerkdiensten leidt hooguit tot het rondpompen van steeds kritischer wordende reli-consumenten. Martin Snaterse ziet die heilloze weg èn een uitweg!
“Dat zou mij niet overkomen”
Bram Rebergen. Man met humor en met bravoure. Vol ideeën. Maar dat
is de buitenkant: “Ik kon niet meer… Een periode van bodemloosheid en richtingloosheid brak aan.” Een bijzondere column van een bevlogen mens.
Tot eer van wie?
In orthodoxe kringen spreken ze over ‘erediensten’, minder orthodoxen houden het op ‘kerkdiensten’, katholieken en liturgisch ingestelde protestanten bezigen graag het woord ‘vieringen’ en in evangelische kringen hoor je vaak de term ‘samenkomsten’. So what. Als het beestje maar een naam heeft, zou je kunnen denken.
Maar dan willen we toch graag een lans breken voor de ‘eredienst’. Die zegt namelijk precies dat wat een kerkdienst onderscheidt van een gewone vergadering of bijeenkomst. Christenen komen op zondag niet bij elkaar om de afgelopen week te evalueren, ook niet om wat te leren en zelfs niet om zich geestelijk voor te bereiden op de komende week. Christenen komen op zondag bij elkaar om God te eren. Tenminste, zo zou het moeten zijn.
In veel kerkdiensten staat de mens centraal. Voorgangers en muzikanten lopen zich het vuur uit de sloffen om de verwende kerkganger tevreden te stellen. Wat zou het mooi zijn als we op zondag maar één doel hadden: God te loven en te prijzen. En dat we door-de-weeks tijd zouden vrijmaken om bij elkaar te komen voor bijbelstudie, lezingen, gespreksgroepen, voorbede en onderlinge hulp.
– de redactie
